Chinese en westerse kruidengeneeskunde.

Chinese kruidengeneeskunde en westerse kruidengeneeskunde zijn twee verschillende geneeskundige systemen die zich in de loop der eeuwen hebben ontwikkeld. Hoewel beide systemen kruiden gebruiken om aandoeningen te behandelen, verschillen ze in hun benadering van diagnose, behandeling en de soorten kruiden die worden gebruikt.

Chinese kruidengeneeskunde is gebaseerd op de principes van de Traditionele Chinese Geneeskunde (TCM), die het lichaam beschouwt als een complex systeem van onderling verbonden delen. TCM-beoefenaars geloven dat ziekte wordt veroorzaakt door een onbalans in de energie van het lichaam, of qi, en dat kruiden kunnen worden gebruikt om het evenwicht te herstellen en genezing te bevorderen. Chinese kruidengeneeskunde maakt gebruik van een grote verscheidenheid aan kruiden, waaronder wortels, schors, bladeren en bloemen, en wordt vaak voorgeschreven in combinatie met andere therapieën, zoals acupunctuur.

In de Chinese kruidengeneeskunde kijkt men naar de energetische werking van de kruiden op het lichaam en niet naar de inhoudstoffen. Temperatuur, smaak, gerichtheid en werking van de kruiden is van belang.

Een beschrijving van een Chinees kruid ziet er over het algemeen als volgt uit:

• De naam van het kruid, in PinYin en de botanische naam (bijv. Dang Gui, Radix Angelicae Sinensis), zodat duidelijk is over welk kruid het gaat, en welk deel van het kruid gebruikt wordt en hoe het bereid is
• De temperatuur van het kruid: heet, warm, neutraal, koel of koud
• De smaak van het kruid: bitter, zoet, scherp, zout, zuur, samentrekkend, smaakloos
• De richting waarin het kruid werkt: naar buiten, naar binnen, naar boven of naar beneden (meerdere zijn mogelijk, bijv. naar boven en buiten)
• De gerichtheid van het kruid: welk orgaan of meridiaan wordt vooral door het kruid beïnvloed.
• Specifieke informatie over de werking: bijvoorbeeld "bevochtigt de ontlasting", "bevrijdt de oppervlakte", "voedt het Yin", "vermindert Hitte".
• De toepassingen: bij welke Chinese (of ook wel "westerse") ziektebeelden kan het kruid worden gebruikt.

Tegenwoordig wordt veel wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de werking van geneeskrachtige kruiden uit zowel de Westerse als de Chinese kruidentradities.

De Westerse kruidengeneeskunde gebruikt kruiden om specifieke symptomen of aandoeningen te behandelen. Westerse kruidengenezers gebruiken een kleiner scala aan kruiden dan hun Chinese tegenhangers en richten zich vaak op de actieve ingrediënten in de kruiden in plaats van op de hele plant. Men richt zich op specifieke klachten, maar gaat er wel vanuit dat de kruiden de mens als geheel beinvloeden, zowel op materieel, lichamelijk, als op psychisch en energetisch niveau. Verder werkt men meer met enkelvoudige kruidentincturen en minder met samengestelde kruidentincturen en veel met kruidenthee.

De Chinese en Westerse kruidengeneeskunde wordt vaak gebruikt in combinatie met veranderingen in het dieet en levensstijl.

Hoewel Chinese kruidengeneeskunde en westerse kruidengeneeskunde verschillen in hun benadering van diagnose, behandeling en de soorten kruiden die worden gebruikt, zijn er enkele overeenkomsten tussen de twee systemen. Beide systemen gebruiken kruiden om een breed scala aan aandoeningen te behandelen en kunnen worden gebruikt in combinatie met andere therapieën om genezing te bevorderen en het evenwicht in het lichaam te herstellen.